Wednesday, January 18, 2012

Yasutaka Tsutsui – The Girl Who Leapt Through Time


Το The Girl Who Leapt Through Time περιλαμβάνει δύο ιστορίες φαντασίας. Η μία είναι επιστημονικής φαντασίας, η άλλη όχι.
     Ας τις πάρουμε όμως με τη σειρά. Στην ομότιτλη ιστορία διαβάζουμε για την παράξενη ζωή της Καζούκο. Η Καζούκο είναι μια μαθήτρια γυμνασίου, ηλικίας δεκαπέντε χρόνων, στην οποία συμβαίνουν πολύ παράξενα πράγματα. Τη μια ονειρεύεται ένα σεισμό και την επομένη αυτός συμβαίνει. Την άλλη βλέπει μια φωτιά και προτού περάσει και πολύς καιρός αυτή ξεσπάει. Και μετά βρίσκει τον εαυτό της επανειλημμένα πρόσωπο με πρόσωπο με το θάνατο, αλλά με κάποιο μυστηριώδη τρόπο καταφέρνει και επιζεί. Τι της συμβαίνει; Και ό,τι συμβαίνει γιατί συμβαίνει σ’ αυτή; Πού και πού νιώθει να χάνει τα λογικά της, πιο πολύ όσο πληθαίνουν τα περίεργα περιστατικά, αλλά όπως θα αποδειχτεί, δεν είναι τρελή. Απλά έχει ιδιαίτερες ικανότητες: μπορεί να δει πράγματα που όλος ο υπόλοιπος κόσμος αγνοεί, ενώ έχει και το χάρισμα της τηλεμεταφοράς. Προσπαθώντας να ανακαλύψει ποιος κρύβεται πίσω απ’ όλ’ αυτά που της συμβαίνουν η Καζούκο θα ξοδέψει πολλή χρόνο περιπλανώμενη σ’ ένα χώρο όπου οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στο όνειρο και στην πραγματικότητα είναι δυσδιάκριτες, και στον οποίο όλες οι σταθερές του κόσμου της, θέλοντας και μη, είναι καταδικασμένες να καταρρεύσουν. Πώς θα βγει απ’ αυτή τη διαδικασία; Έχει τις δυνάμεις και τη θέληση να πιστέψει και να λειτουργήσει σ’ ένα κόσμο που δεν χωρούσε στη μέχρι τώρα λογική της;
     Αν και επιστημονικής φαντασίας αυτή η ιστορία θα μπορούσε να διαβαστεί από κάθε φίλο της καλής λογοτεχνίας, αφού δεν καταπιάνεται τόσο με τη μελλοντολογία ή τη μεταφυσική, όσο με τον αγώνα και την αγωνία ενός συνηθισμένου ανθρώπου, που προσπαθεί να προσαρμοστεί σε μια νέα πραγματικότητα.
     Το The Stuff that Nightmares Are Made of θα λέγαμε ότι είναι μια ιστορία σε στιγμιότυπα – σε πέντε στιγμιότυπα για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι. Στο πρώτο δύο έφηβοι, η Μασάκο και ο Μπουνίτσι, νιώθουν τρόμο στη θέα και μόνο μιας παράξενης μάσκας. Μετά έχουμε την ιστορία του Γιοσίο, αδελφού της Μασάκο που φοβάται λέει μια γυναίκα που κρύβεται στο μπάνιο. Στη συνέχεια οι δύο πρώτοι ανεβαίνουν στην κορυφή ενός πύργου με σκοπό να κατανικήσουν ένα αίσθημα υψοφοβίας. Ύστερα το κομμένο κεφάλι ενός άντρα κάνει την εμφάνισή του στο πάτωμα ενός σπιτιού και τελικά στο πρόσωπο της Ετσούκο, παλιάς γνώριμης της Μασάκο, βρίσκουμε τη λύση σε όλες τις φοβίες που τυραννούν την τελευταία. Ο Τσουτσούι, όντως σ’ αυτή την ιστορία μας μιλάει για τα πράγματα από τα οποία φτιάχνονται οι εφιάλτες: παλιές αμαρτίες, ανείπωτα κρίματα, κρυφές ενοχές. Το παρελθόν στοιχειώνει τους ήρωές του και μέσα από την αφήγηση μοιάζει να θέλει να μας πει ότι αν δεν αντιμετωπίσουμε τους δαίμονές μας, αν δεν παλέψουμε μ’ αυτούς, δεν θα μας εγκαταλείψουν ποτέ.
     Δυο ιστορίες παράξενες, αλλά που πατούν με το ένα πόδι γερά στην πραγματικότητα – την έξω και τη μέσα μας.

No comments:

Post a Comment