Miyuki Miyabe – Crossfire

Η Μιγιούκι Μιγιάμπε είναι η μεγάλη κυρία της σύγχρονης ιαπωνικής αστυνομικής λογοτεχνίας. Τα βιβλία της πουλάνε χιλιάδες αντίτυπα, ενώ μεταφράζονται το ένα μετά το άλλο στα αγγλικά και σε άλλες γλώσσες. Αν δεν κάνω λάθος στα ελληνικά κυκλοφορεί μοναχά το All She Was Worth με τον τίτλο «Η πύρινη άμαξα». Την παρουσίασή του μπορείτε να τη βρείτε στη διπλανή στήλη.
     Στο Crossfire τώρα. Η νεαρή και όμορφη Τζάνκο Αόκι γεννήθηκε με το δώρο ή την κατάρα της πυροκίνησης. Μπορεί, δηλαδή, απλά με τη δύναμη της θέλησής της ν’ ανάβει φωτιές. Εξαιτίας του χαρίσματός της ζει μια μοναχική ζωή, αφού δεν τολμά να αποκαλύψει σε κανέναν το μυστικό της, μια και πολύ πιθανόν να έθετε σε κίνδυνο όποιον τον πλησίαζε. Ωστόσο όσο περνά ο καιρός, τόσο αυξάνεται και η δύναμή της με αποτέλεσμα να νιώθει την ανάγκη να την εκτονώνει όλο και πιο συχνά. Ρίχνει μερικές εκκενώσεις στη μπανιέρα της, ανάβει κερά και τσιγάρα με τη σκέψη της, αλλά αυτά δεν είναι αρκετά. Έτσι, κάθε τόσο, επισκέπτεται ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο, όπου υπάρχει μια μεγάλη δεξαμενή, και εκτονώνει εκεί την ενέργειά της. Στην τελευταία της ωστόσο επίσκεψη τα πράγματα δε θα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, αφού καθώς είναι έτοιμη να βάλει φωτιά στα νερά, ακούει κάποιους να μπαίνουν στο κτήριο. Κρύβεται και τους παρακολουθεί, αλλά όχι για πολύ αφού, όπως σύντομα θ’ αντιληφθεί, σκοπός τους είναι να σκοτώσουν έναν νεαρό και να θάψουν το πτώμα του εκεί. Λίγο προτού αρχίσει να τους πλησιάζει, με σκοπό να εμποδίσει τα σχέδιά τους, ένας απ’ αυτούς την εντοπίζει, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει μια σκηνή πανικού: ρίχνει τις φωτιές της και καίει τρεις απ’ αυτούς, αλλά ο τέταρτος προλαβαίνει να πυροβολήσει τόσο αυτήν όσο και τον άντρα που έσυραν εκεί μέσα, και να διαφύγει. Η Τζάνκο, φτάνει έρποντας κοντά του, κι εκείνος με την τελευταία του ανάσα της λέει ότι έχουν απαγάγει και την κοπέλα του. Οργισμένη όσο ποτέ άλλοτε, αποχωρεί όπως όπως από τη σκηνή του εγκλήματος, αποφασισμένη να βρει τον τέταρτο άντρα και να τον σκοτώσει, σώζοντας την ίδια ώρα τη ζωή της άγνωστης γυναίκας. Όχι, οι δολοφονίες που ήδη διέπραξε κι αυτή που σχεδιάζει δεν την ενοχλούν καθόλου, αφού δεν τις θεωρεί εκδίκηση, αλλά απονομή δικαιοσύνης. Δεν είναι εξάλλου η πρώτη φορά που παίρνει το νόμο στα χέρια της. «Όποιος προσκολλάται στο κακό με δική του ελεύθερη επιλογή είναι κακός κι ο ίδιος», σκέφτεται. Η ίδια δεν είναι, αφού χρησιμοποιεί τις δυνάμεις της για το καλό, για να ξαλαφρώσει την κοινωνία από τα διάφορα αποβράσματά της.
     Καθώς συμβαίνουν όλ’ αυτά μια ντετέκτιβ της πυροσβεστικής, που είχε διερευνήσει στο παρελθόν ένα παρόμοιο περιστατικό αρχίζει, με τη βοήθεια ενός ιδιόρρυθμου συναδέλφου της, μια έρευνα για ν’ ανακαλύψει ποιος ή ποιοι κρύβονται πίσω απ’ αυτές τις απανθρακώσεις. Ο άντρας της μιλάει για την πυροκίνηση, αλλά δεν μπορεί να χωρέσει στο μυαλό της η ιδέα, τη θεωρεί ένα κακόγουστο αστείο. Κι ας όλα δείχνουν ότι αυτή αποτελεί απτή πραγματικότητα, κι όχι μια απλή θεωρία.
     Η Τζάνκο είναι μία από τις καλά «δουλεμένες» ηρωίδες της αστυνομικής λογοτεχνίας. Καθώς παρακολουθούμε τον αγώνα της να επιβιώσει σ’ ένα κόσμο σκληρό, μεταμορφώνοντας το κακό σε καλό, τις μεγάλες πτώσεις και απογοητεύσεις της, τις προδοσίες που υπέστηκε και τις τύψεις που κουβαλά από ένα μακρινό παρελθόν, δεν μπορούμε παρά να τη συμπαθήσουμε. Αν μας θυμίζει κάποια ηρωίδα της δυτικής λογοτεχνίας αυτή είναι η Λισμπέθ Σαλάντερ του Στιγκ Λάρσον. Το μόνο που η Μιγιάμπε είναι πολύ καλύτερη συγγραφέας απ’ τον τελευταίο, και έτσι τα ψυχολογικά της πορτραίτα ξεπερνούν σε επιδεξιότητα τα δικά του.
     Ανυπομονώ να πάρω στα χέρια μου και τα άλλα βιβλία της.